Zapominamy,że życie jest kruche,delikatne,że nie trwa wiecznie.Zachowujemy się wszyscy,jakbyśmy byli nieśmiertelni.
Ciepłe deszcze w kwiecień, rokują pogodną jesień.
Natura nie zna nicości, wszystko ma swoją przyczynę, nic nie może z siebie samego powstać ani w nicość przechodzić. To, co powstało, musi dalej trwać - na zawsze, w jednej formie bądź innej.
"Oto było moje życie - jak każde życie: tajemnicze nieodwołalne i święte. [...] Jakie dzikie i szalone było pozwolić mu płynąć"
Gdy ciepło w lutym, zimno w marcu bywa, długo potrwa zima, rzecz to niewątpliwa.
Natura jest wszystkim i darmo sili się wychowanie, by złe w dobre przemienić.
Gdzie czuje kota, tam mysz nie chrobota.
"Pamiętaj, że kiedy pracujesz z naturą, zawsze powinieneś jej ufać. Można ją prowadzić, ale nigdy nie zmuszać. Nauki nauk, to ona jest największym nauczycielem."
Jak w maju zimno, w stodole ciemno.
Jakże ważne jest dla nas, żebyśmy rozumieli język przyrody, by natura była dla nas czymś innym niż martwym słownikiem. W naturze jest człowiek; musi ona żyć dla naszej duszy; musi ona być nieskończoną objawieniem dla nas. Musimy nauczyć się w niej rozumieć ducha.
