Najpiękniejsze krajobrazy to te, które mamy w duszy, kiedy otwieramy oczy na świat. Naturę tłumaczy się sercem, mówi do nas wszystkimi językami, ale tylko serce ją rozumie.
Trzeba długo patrzeć na drzewa, na trawę, na kamienie. Długo patrzeć na twarze ludzkie. Wtedy powoli z otchłani wyłania się to, co w nich najpiękniejsze. Ale uroda ta chyla się ku ucieczce - trzeba ją pochwycić.
Baran bojaźliwy, choć ma wielkie rogi.
Czyj byczek, tego byczek, byle nasze cielątko.
Bociany przylatują i odlatują. Dzieci pozostają.
''-Why climb Mount Everest?
- Because it's there.''
A jeśli serce jest tylko mięśniem, cóż po urodzie wszechrzeczy.
Wisła jak Bóg: jednemu daje, drugiemu bierze.
Bóg mógł stworzyć świat za siedem dni, ponieważ nie musiał się zastanawiać nad zgodnością z poprzednimi wersjami.
Mielizna jest łysiną morza.
