Ludzie mają tendencję do zapominania, że Naturę da się cenić nie tylko dla użyteczności, ale również dla wielkości serca, dla wyższych celów ducha, do bezinteresownego ducha nauki, miłości do piękna, do poezji, do podziwu i miłości do samej Natury.
Dawniej lepiej bywało i kury większe jaja niosły.
Gdy świnie przeklinają się nawzajem, mówią może: ty człowieku!
Róże kwitną, bo wierzymy w nie.
A o odzienie czemu się zbytnio troszczycie? Przypatrzcie się liliom na polu, jak rosną: nie pracują ani przędą.
Natura jest wiecznym źródłem mądrości i piękna. Każde drzewo, kamień, góra jest przekazem od wszechświata, wyrażającym głębokie tajemnice, które są prawdą naszego istnienia.
Jeśli w Boże Narodzenie lub Nowy Rok szron pokryje drzewa obficie, owoc w przyszłym roku zrodzi się gęś i dorodny.
Gdzie drzewo padnie, tam też leżeć będzie.
Niech człowiek patrzy na naturę, jak na wspaniały obraz, jaki jest kompozycją nieskończoną, jak samo wszechświat. Oczy tam ile możesz ujmiesz przestrzeni, tyle cię wzrokiem objesi.
Kiedy w styczniu lato, w lecie zimno za to.
