Natura jest nieustannie pełna pragnień i potrzeb, które kiedy nie są zaspokojone, przekształcają się w ból. To ona uczy nas szacunku do życia, cierpliwości i wytrzymałości. Wszystko co posiadamy, pochodzi od niej. Daje nam powietrze, które oddychamy, wodę, która nas odżywia, i ziemię, na której stąpamy.
Natura nie zna granic, dlatego jest bezgranicznym źródłem inspiracji dla człowieka. Gdy patrzę na jej niezmierne piękno, wiem, że istnieję, że jestem częścią tego świata.
Srokowe wesele? deszczu będzie wiele.
Pogody kwietniowe? słoty majowe.
Jak jest w wigilię Objawienia, tak się też przyszły grudzień odmienia.
Bez wiary potykamy się o źdźbło słomy, z wiarą przenosimy góry.
Kto ibisowi dał mądrość, a rozum dał kogutowi?
Porządek w naturze nie jest wynalazkiem ludzkiego umysłu ani wytworem zdolności postrzegania. Istnienie porządku wymaga istnienia inteligencji, która organizuje. Może nią być tylko inteligencja Boga.
Natura nie ma żadnych zasad, jest tylko cudowność, która jest bezgraniczna. Natura nie jest stworzona zgodnie z naszymi prawami, jest stworzona zgodnie z naszą duszą. Jeżeli człowiek nie rozumie tego, to jest poza naturą, ale kiedy rozumie, jest częścią natury.
Młody dąbek ścięty, to od miodki puści, ale stary dąb już się nie odmłodzi.
