Zawsze podziwiałem potęgę i piękno natury. W jej nieskończoność człowiek może utracić siebie, ale równocześnie odnaleźć najgłębsze prawdy o istnieniu.
Cytat Henryka Sienkiewicza o głębokim podziwie dla natury i o tym, jakże wiele potrafi ona nauczyć człowieka o życiu.
Gdy w styczniu deszcz leje, złe robi nadzieje.
Doceniaj tamten zielony kraj. Jest błogosławiony; będziesz tam obcy to nie spodziewaj sie po nim tego, czego ranni poza nim tuożesz zdobyć. Cenią cie tam. Ty może nie przyszedłeś odpocząć od miejsc swojego pochodzenia, gdziekolwiek to jest, ale blościć się niebiezski świat jak długo zostanie ci to dano.
Człowiek stoi w pośrodku stworzenia, między materią a duchem, między czasem a wiecznością.
Byś swemu psu i nogę uciął, przecie on za tobą pójdzie.
Gdzie wąż głowę włoży, tam cały wlezie.
Natura mówi do nas pełnymi ustami w maju, kiedy łąki są kolorowe, ale nie każdy potrafi przetłumaczyć jej przekaz na język zrozumiały dla ludzi.
Łaska Trwa - jako słońce, jak wiatr,Jak zieleń drobnych liści,jak kamyk, który błyszczyNa drodze pośród nas.
Jeśli w pierwszy dzień po Narodzeniu dopiekało, będzie zima długo białą.
Lew najdzielniejszy wśród zwierząt, przed niczym się nie cofa.
"Kochała go. Teraz to wiedziała. Był jedynym mężczyzną, którego w życiu obdarzyła uczuciem, jedynym, który był taki, jaki powinien być mężczyzna, jak skała, na którą należało się codziennie wspinać, zimną, stabilną, nieruchomą, ale rzucającą głęboki cień. Inni mężczyźni zawsze wpadali przy niej w histerię. Okazywali słabość. Na jej oczach przeistaczali się w małe, wijące robaki, prosząc, aby nie zabierała swoich rzeczy, oferując tanie pierścionki zaręczynowe, płacząc lub po pijaku klnąc przez telefon. On nie. On był zawsze ponad nią, spokojny i majestatyczny jak góra".
