Natura jest nieustannie pełnym wdzięku pokojem, który namalowano dla naszych oczu, tak jakby artysta chciał nam cokolwiek zakomunikować, bez wykorzystywania słów.
W długim cytacie o naturze, autor podkreśla jej urok i tajemniczość, porównując ją do dzieła sztuki.
Jakąż lwicą między lwami była twoja matka? Leżała wśród lwiątek i odkarmiała małe.
Natura nie znosi próżni.
Ludzkość jest drzewem, a ludzie są liśćmi. Drzewo trwa i rośnie, chociaż liście opadają.
Autor powinien być w swoim dziele jak Bóg we wszechświecie: obecny we wszystkich jego częściach, ale w żadnej w sposób widzialny.
Natura nie toleruje próżni. Wszystko jest pełne bogactwa, harmonii, wzajemności. Nikt nie jest w stanie odkryć jej granic. Niezwykły obraz, który jest nigdy nie jest ten sam, a zawsze doskonały.
Dwóch panów koń zawsze chudy.
Jaki pierwszy, drugi, trzeci, taki cały sierpień leci.
Kto w burzę sieje, wiatr zbiera.
Gdy w Gromniczną jest ładnie, dużo śniegu jeszcze spadnie.
Natura jest niewyczerpanym źródłem piękna, które nigdy nie przestaje nas zadziwiać. Każdy drzewo ma swój charakter, każdy las ma swoją duszę, a każda rzeka opowiada swoją niekończącą się historię. Trzeba tylko otworzyć oczy, uszy i duszę, aby zrozumieć ich język.
