Gdy człowiek wspina się na jakiś szczyt, to nagle, będąc tuż pod nim, zaczyna wyraźniej widzieć inne szczyty, które go otaczają. Te znacznie wyższe. Z dołu ich w ogóle nie widać lub są bardzo niewyraźne. Tam u góry są wyraziste i tym, że są wyraźne, denerwują.
I samą tylko swoją obecnością odbierają całą radość wchodzenia na ten swój obecny.
I będąc już na wierzchołku swojego,
zamiast poczuć spełnienie, czuje się
tęsknotę za tymi wyższymi.
Czym żaba dla zająca, tym zając dla myśliwego.
Drzewo nie smagane wichrem rzadko kiedy wyrasta silne i zdrowe.
Barwa jest umiarkowanym światłem.
Orzeł nie zajmuje się łapaniem much.
Natura nie zna granic, dlatego jest bezgranicznym źródłem inspiracji dla człowieka. Gdy patrzę na jej niezmierne piękno, wiem, że istnieję, że jestem częścią tego świata.
Ludzie są częścią natury, a nie coś, co jest od niej odseparowane. Prawdziwe szczęście jest niemożliwe bez uczucia harmonii z naturą.
Wydaje się, że nie udała się naturzepróba ukształtowania na ziemi stworzenia myślącego.
Natura jest nie tylko wszystkim, co widzimy, kolory, kształty, smaki, dźwięki; jest czymś większym, pełnym piękna i tajemniczości. Jest źródłem naszej kreatywności, inspiruje, odnawia, uzdrawia. Natura jest matką wszystkiego, co żyje.
Kiedy jastrzębieje sowa, chce wyżej latać od sokoła.
