Nasze pragnienie piękna jest nieodłącznym składnikiem naszej natury. Piękno bowiem jest w przyrodzie, oznacza porządek uniwersum, harmonię świata.
Dobra kura zawsze tłusta.
Im starsze drzewo, tym się bardziej psuje.
Jestem strukturą wyobrażeniowo – poznawczą, jednak to nie jestem prawdziwy Ja.
Gdy w styczniu pszczoły się ruszają, to mokrą wiosnę zapowiadają.
Natura nie ma pośpiechu, a jednak wszystko jest dokonane. Drzewa rosną bez pośpiechu, rzeki płyną bez pośpiechu, a jednak docierają do swojego celu. Natura uczy nas cierpliwości i pokazuje, że wszystko ma swój czas.
Natura jest templum wspaniałych drzew. Jej zieleń to nasza święta ostroga, ku tej sióstce duch nam wciąż dąży, nie zna przeszkód, nie zna granic, nie zna trwogi.
Natura nigdy nie jest okrutna: jest zawsze nieskończenie mądra, piękna i absolutnie prawdziwa. To nie my ją niszczymy, ale siebie.
Czym dla ptaka są skrzydła, tym dla człowieka przyjaźń: wznosi go ponad proch ziemi.
Natura jest cudowna. Wszyscy powinniśmy się od niej uczyć. Jej piękno, harmonia i rozmach są dla mnie nieskończonym źródłem inspiracji. To jest prawdziwa sztuka życia.
