Natura! Jesteśmy otoczeni nią i zanurzeni w niej. Nie jesteśmy w stanie opuścić jej ani na moment. Nie tylko nas ona ożywia, ale również na nas wpływa. Natura kształtuje nas i cały nasz świat.
Tak mało na świecie dobroci,a tyle jej światu potrzeba...Nią życie jak słońcem się świeci,nią ziemia się zbliża do nieba.
Gdzie bocian, tam pokój.
Nie żyje się na tym świecie tylko dlatego, aby być szczęśliwym. Nie! Właściwie nie można być szczęśliwym, jeśli się nie kocha przyrody, nie czuje się bliskości z nią! Bo, co to właściwie jest? Czemu jest człowiekowi potrzebne szczęście?
Najlepiej uczyć się od Natury. Jest cichym, ale doskonałym nauczycielem. Gdy pozwalamy Naturze działać swobodnie, rzeczy zaczynają działać same. Oczywiście, to nie znaczy, że nic nie musimy robić, ale zrozumienie, że jesteśmy częścią Natury, to ważny krok na drodze do zrozumienia nas samych i świata, który nas otacza.
Natura jest piękna dla tych, którzy mają na nią ochotę. Ci, którzy nie mają ochoty, nie widzą przyrody. Widzą tylko kończącą się drogę.
Ludzie zatruwają. Zwierzęta i rośliny uzdrawiają.
Czerwiec na maju zwykle się wzoruje, jego pluchy, pogody często naśladuje.
Gdy na Narodzenie płuta, dość się w zimie nadrzesz buta.
Gdy spojrzymy na przyrodę, zobaczymy, że jest ona w stanie przetrwać w najcięższych warunkach, dostosowując się i rosnąc pomimo przeciwności losu. Pokazuje nam, że nawet w najtrudniejszych okolicznościach jesteśmy w stanie prosperować i kwitnąć.
