Natura mówi do nas językiem, którego nie da się zignorować. Powietrze, które oddychamy, drzewa, które dają nam cień, kwiaty, które zdobią naszą planetę - wszystko to jest częścią równania, które określa nasze istnienie. Zignorowanie Natury oznacza zignorowanie naszego miejsca w Wszechświecie.
Gdy rój w maju idzie w górę, kosztuje on siana furę.
Jakże ważne jest dla nas, żebyśmy rozumieli język przyrody, by natura była dla nas czymś innym niż martwym słownikiem. W naturze jest człowiek; musi ona żyć dla naszej duszy; musi ona być nieskończoną objawieniem dla nas. Musimy nauczyć się w niej rozumieć ducha.
Zapominamy,że życie jest kruche,delikatne,że nie trwa wiecznie.Zachowujemy się wszyscy,jakbyśmy byli nieśmiertelni.
Kwiaty są pięknymi słowami i hieroglifami natury, którymi daje nam ona poznać, jak bardzo nas kocha.
Gdy się w maju pszczoły roją, takie roje w wielkiej cenie stoją.
Byłoby lato dłuższe, żeby nie zima.
Czerwiec mokry po zimnym maju, chłopom w jesieni będzie jak w raju.
Bóg, chcąc zniszczyć mrówkę, pozwala jej zdobić skrzydła.
Im więcej drew, tym mniej lasu.
