Nie można kwiatu rozwinąć mocnymi palcami.
Ile mgieł w marcu, tyle deszczów w czerwcu.
Natura jest niezwykła. Ochrania nas, daje nam życie, zapewnia powietrze, które oddychamy, i wodę, którą pijemy. Przynosi nam piękno i inspirację każdego dnia. Powinniśmy jej szanować, bo bez natury nie mamy przyszłości.
Luty, gdy wiatrów i mrozów nie daje, sprowadzi rok słotny i nieurodzaje.
Kochać drzewa, kwiaty, noszące owoce, które dają nam cień. Kochać kraj, który karmi nas, kochać sztukę, która nas zaspakaja. Człowiek powinien kochać wszystko, co jest przykrym, ale i przyjemnym, co jest dobrem, a nie złem.
Bóg, chcąc zniszczyć mrówkę, pozwala jej zdobić skrzydła.
Gdy woda zimą huczy, to na wiosnę mróz dokuczy.
Bóg nie gra ze światem w kości.
Gdy na Narodzenie płuta, dość się w zimie nadrzesz buta.
Cztery korzenie wszystkich rzeczy: ogień, powietrze, woda i ziemia.
