Przyroda nigdy nie oszukuje nas, zawsze jesteśmy my, którzy oszukujemy siebie samych. Nie doceniamy jej piękna, ignorujemy jej prawa i zamiast czerpać z niej siłę, zbyt często ją niszczymy.
Przy wonnym kwiecie rośnie i pokrzywa.
Gdzie wiele wilków, psów wiele trzeba.
Po co pytać słowika, co znaczą trele jego?
Gdy w Wielki Piątek rosa, na łące nie chwyci się kosa.
Ludzie są jak kwiaty: stworzeni do tego, aby się rozwijać.
Natura ma to do siebie, że nigdy nie przestaje nas zadziwiać. Jej piękno, harmonia i zaskakujące zdolności adaptacyjne są niekończącym źródłem inspiracji. Każda roślina, każde zwierzę, każdy kamień ma swoją unikalną historię i znaczenie w wielkim obrazie życia.
Natura nie ma w sobie nic okrutnego, człowiek jest jedynym, który wnosi okrucieństwo do niej, bo nie potrafi zrozumieć, że cierpienie, jakie ona przynosi, jest tylko miłością, która pragnie doskonałości.
Natura nigdy nie wprowadza nic bezcelowo, nie wykonuje niczego na próżno, nie potrzebuje jednej istoty do zniszczenia drugiej.
Kiedy w gromniczną gęś chodzi po wodzie, to będzie w Wielkanoc chodzić po lodzie.
