Natura jest nieskończenie podzielonym Bogiem.
Grzmot w maju nie szkodzi, sad dobrze obrodzi.
Jakże ważne jest dla nas, żebyśmy rozumieli język przyrody, by natura była dla nas czymś innym niż martwym słownikiem. W naturze jest człowiek; musi ona żyć dla naszej duszy; musi ona być nieskończoną objawieniem dla nas. Musimy nauczyć się w niej rozumieć ducha.
Zbyt często zapominamy, że jesteśmy jedynie małym fragmentem natury. Nasz życia to krótki migotanie, w porównaniu z wiecznością sił przyrody.
Dwóch panów koń zawsze chudy.
Na Nowy Rok jeśli jasno, i w grzmotach też będzie ciasno.
To kreatywność sprawia, że przemieniamy się albo w bogów, albo w diabły.
Dąb się powalił, a trzcina została.
Byś swemu psu i nogę uciął, przecie on za tobą pójdzie.
Gdy słowik nuci, czyżyk z zazdrości się smuci.
