Natura jest miejscem, gdzie możemy się ukryć. Jest jak życzliwa matka, która zawsze przyjmuje nas z otwartymi ramionami, bez względu na to, kim jesteśmy i co zrobiliśmy. Natura jest tak piękna i nieoceniona, że nie jesteśmy w stanie tego uchwycić ani zrozumieć.
Człowiek przychodzi na ten świat z krwawiącą raną.
We Wszystkich Świętych, gdy się deszcz rozpada,może słota potrzymać do końca listopada.
Gdy w Gromniczną z dachów ciecze, zima jeszcze się przewlecze.
Natura nie zna granic, dlatego jest bezgranicznym źródłem inspiracji dla człowieka. Gdy patrzę na jej niezmierne piękno, wiem, że istnieję, że jestem częścią tego świata.
Słońce tak dobrym jak i złym świeci.
Nieważne, gdzie jesteś - na wsi, w lesie lub na przestrzeni rozlewiskowej - jesteś częścią natury. Nigdy nie zapominaj, że wszystko, czego doświadczasz, jest królewskim skarbem z powitaniami od ziemi.
Bóg był najpierw ogrodnikiem, a nie inżynierem. Powołanie do istnienia, które dał stworzeniom, było bardziej organiczne i delikatne niż mechaniczne i żelazne. Dla nas, stworzeń wyrosłych z organicznego świata, natura jest świętością.
Natura to coś więcej niż tylko kolor. To poczucie, które wywołuje w nas ekscytację, urzeczenie, poczucie dzielenia się i przynależności. Ta nieskończona radość, która przypomina nam, ile piękna jest na tym świecie.
Słowik przy kruku zapomni śpiewać.
