Natura nie zna nic tak pełnego i zupełnego jak chwila dzisiejszego dnia. Nic, co by było nad nami, z boku czy z przodu. Jest jedynie serce natury, bijące we wszystkich kierunkach, we wszystkich wymiarach, jednocześnie.
Czas spędzony wśród natury jest niczym powrót do naszej prawdziwej esencji. To przypomnienie o naszych korzeniach, które są głęboko związane z Ziemią, ale też o tym, jak bardzo potrzebujemy ciszy, spokoju i kontaktu z niezakłóconym światem na zewnątrz.
Co dąb, to nie brzoza; co krowa, to nie koza.
Bóg nie gra ze światem w kości.
Gdy wilga śpiewa, będzie deszcz.
Natura nie jest ani piękna, ani brzydka, ani dobra, ani zła. Człowiek sam daje jej zestawienie, bo sam tylko go potrzebuje i rozumie.
Każde drzewo, każdy kęs ziemi, każdy kamień, każdy strumień musi być dla nas św. Nie tylko z powodu jego piękna, ale dlatego, że jest częścią wielkiego organizmu, do którego przynależymy.
Jak słońce topi lód,tak dobroć usuwa nieporozumienia,nieufność i wrogość.
Gdy w styczniu pszczoły się ruszają, to mokrą wiosnę zapowiadają.
Po deszczu pogoda, a po kłótni zgoda.
