Natura nie ma ani piękna, ani brzydoty, ani prawdy, ani nieprawdy, ani dobra, ani zła, ani cechy obiektywne, ani subiektywne. To my nadajemy jej sens, a niewypowiedziane piękno jest tylko odzwierciedleniem naszych wewnętrznych emocji, które piękno to budzą.
Natura nie jest dla nas miejscem do odwiedzania. To jest nasz dom. To jest miejsce, z którym łączy nas życie. Piękno i majestat Natury to coś, co nas inspiruje i daje nam poczucie jedności z całym światem.
Tak mało na świecie dobroci,a tyle jej światu potrzeba...Nią życie jak słońcem się świeci,nią ziemia się zbliża do nieba.
Dobrego konia kupują w stajni.
Gdy w Gromnice pięknie wszędzie, tedy dobra wiosna będzie.
Jak jest w wigilię Objawienia, tak się też przyszły grudzień odmienia.
Kto ibisowi dał mądrość, a rozum dał kogutowi?
Natura jest wielką księgą, napisaną ręką samego Boga, a naszym zadaniem jest studiować ją, ciągle w niej czytać, by lepiej poznać nieskończenie mądrą i dobrą miłość Stwórcy.
Zachwyca nas zauważalne piękno; lecz wieczne jest to, co niewidoczne.
Sierpień pogodny jest dla winogron wygodny.
