Natura nie potrzebuje człowieka. Człowiek potrzebuje natury. Natura to nie miejsce do odwiedzenia, to dom. Biorąc pod uwagę, że zniszczyliśmy jej większość, nie powinniśmy być zdziwieni, jeśli zdecyduje się nas wyplenić.
Gdy na Siewną jest błękitnie, wtedy pięknie wrzos zakwitnie.
W początku lata poranne grzmotysą zapowiedzią rychłej słoty.
Orły w pokrzywach gniazd nie ścielą.
Dla mnie drzewa to nieskończenie ekspresyjne wyrazy natury. Uważam, że nie ma nic bardziej poetyckiego, narowistego, filozoficznego, tragicznego, jak i komediowego niż drzewo.
Ludzie mają tendencję do zapominania, że Naturę da się cenić nie tylko dla użyteczności, ale również dla wielkości serca, dla wyższych celów ducha, do bezinteresownego ducha nauki, miłości do piękna, do poezji, do podziwu i miłości do samej Natury.
Natura wszystkim nam daje możliwość szczęścia, pod warunkiem, że umiemy je dobrze użyć.
Gładka jest woda tam, gdzie strumień płynie głęboko.
Gdziekolwiek idziemy, nie ważne gdzie jesteśmy, natura zawsze dostarcza nam najpiękniejszych widoków, pokazując swoje majestatyczne piękno i nieskończoną wielkość. Możemy tylko podziwiać i usiłować zrozumieć jej tajemnice.
Natura jest dla nas jak matka, niczego nie bierze, a tylko daje. Uczy nas prawdziwej miłości, służby bezinteresownej, pokory i szacunku dla wszystkich istot.
