Można wbić gwoździa raniącym słowem i go później wyjąć przepraszając, ale jeśli spojrzymy to ślad zostaje dalej, tak samo w życiu. Uczmy się tego, aby nie było za późno na przepraszam.
Człowiek stoi w pośrodku stworzenia, między materią a duchem, między czasem a wiecznością.
Co się z ziemi rodzi, do ziemi wchodzi.
Jak słońce topi lód,tak dobroć usuwa nieporozumienia,nieufność i wrogość.
Pana jest ziemia i wszystko, co ją napełnia, okrąg świata i mieszkający na nim.
Wisła jak Bóg: jednemu daje, drugiemu bierze.
Jak lew między zwierzętami lasu, jak lwiątko między trzodami owiec, co gdy przychodzi, tratuje i rozdziera.
Drzewo poznajesz po majach, a kurę po jajach.
Wielkie " znajomości na lata" kończą się zazwyczaj w momencie, gdy przestajecie być sobie nawzajem potrzebni.
Świat uczy pokory.
Gdy się grzmot w lipcu od południa poda, drzewom się znaczy szwank i nieuroda.
Czasem luty ostro kuty, czasem w luty same pluty.