Choć nauka nie ma ojczyzny, ...
Choć nauka nie ma ojczyzny, uczony ją posiada.
Klasyk nie zdałby egzaminu ze swych dzieł.
Podczas gdy świat idzie naprzód, zwiększa się ilość analfabetów.
Nie jest sprawą małej wagi uczynić jasnym to, co z racji swych właściwości pozostaje zasłonięte grubą mgłą niewiedzy.
Mądrość to jest to, co zostaje, kiedy zapomniało się już wszystko, czego nas uczono.
Człowiek jest zwierzęciem mimetycznym, przenikniętym pasją naśladowania, która wpływa m.in. na procesy uczenia się. Mimetyzm ten nie oznacza jednak bezmyślnego naśladowania, lecz kreatywne kopiowanie „z błędami”. W efekcie proces rozprzestrzenia się inwencji, od którego skuteczności zależy, czy stanie się on innowacją, czyli faktem społecznym,
ma charakter twórczy.
Głupiec, który nic nie mówi, niczym się nie różni od milczącego mędrca.
Niedziwienie się niczemu to oznaka głupoty, a nie mądrości.
Granice mego języka oznaczają granice mego świata.
Wiedza jest potęgą: przede wszystkim wiedza o innych ludziach.
Książka i możliwość czytania, to jeden z największych cudów ludzkiej cywilizacji.