Jeśli naprawdę chcesz poznawać naturę człowieka, nie słuchaj jego słów. Obserwuj jego czyny. Czyny definiują charakter, a nie słowa.
Człowiek zawsze ceni to, co wysoko, do czego trudno dojść. Pracuje, męczy się, pokonuje, dąży, nie ustaje. A gdy już osiągnie? Zza gór, zza granic, zza zasłon dymów, pojawia się coś jeszcze, coś dalekiego. I znów podąża.
Nie musisz być geniuszem, ani milionerem, ani mieć specjalnych szczególnych talentów. Potrzebujesz tylko perspektywy, dystansu do siebie i dość odwagi, aby być sobą.
Pamiętaj, że twoja osobowość jest pierwszą rzeczą, która wpada ludziom w oczy. Bądź silny, niezależny, ale przede wszystkim bądź sobą. Nie pozwól, żeby ktoś inny decydował o tym, kim jesteś.
Każdy człowiek jest kimś wyjątkowym, niezależnie od tego, co robi, czym się zajmuje, to jest wyjątkowy, a wewnętrzna siła, którą ma, pozostaje niewykorzystana do końca życia, ponieważ nie znamy jej pełnego potencjału.
Wiele osób przewija się przez nasze życie, ale tylko niektóre z nich stają się nieodłączną jego częścią. To, co mówią, jak się zachowują, czego nauczą, zostaje z nami na zawsze. Każda osoba ma wpływ na nasze życie, cokolwiek by o tym nie myśleli.
Osoby, które nas kochają i troszczą się o nas, są największym skarbem, jaki możemy posiadać. Trzeba docenić każdą chwilę spędzoną z nimi, bo to one tworzą sens naszego życia.
Jednym z najtrudniejszych zadań człowieka jest nauczenie się, by zamiast na siebie patrzeć, patrzeć na innych. Trzeba zrozumieć, że jesteśmy wszyscy częścią tej samej całości.
Nie można się bać, że ktoś Cię nie zrozumie. Ważne, że jesteś prawdziwy wobec siebie. To właściwe, żeby zachować własny styl, nawet jeśli inni Cię nie zrozumieją.
Nie możemy zmienić świata, dopóki nie zmienimy samych siebie. A problem z tym jest taki, że nie znamy samych siebie, więc nie musimy zmieniać tego, co nieznanego.
