Człowiek zawsze przywyka do tego, co go spotyka. Nie ma dla nas takich nieszczęść, do których byśmy nie mogli się przyzwyczaić.
Nie można nauczyć się być człowiekiem. Człowiekiem się jest. Nie gwarantuje to jednak, że posiada się ludzkie cechy. Moralność nie jest genetyczna - rozwija się przez całe życie.
Nie znasz naprawdę człowieka, dopóki nie zdasz sobie sprawy z tego, jakim byłby, gdyby miał nieograniczoną władzę nad innymi ludźmi.
Oto jest pytanie, które zadaję sobie każdego ranka: czy dzisiaj chcę żyć? I w lesie, wśród zielonych drzew, moja odpowiedź zawsze brzmi: Tak. Ale pytanie pozostaje bez odpowiedzi, kiedy myślę o tych, których już nie ma. O tych, którzy, tak jak ja, powinni zdychać wśród kwiatów, która mają być już tylko wspomnieniem.
Wszechświat to nie maszyna, lecz istota żyjąca, majestatyczna, o nieustannej działalności. Nie jest martwy organizm, którego używamy i nietaktownie eksploatujemy, lecz niezwykle wyrafinowany i delikatny organizm, którego częścią jesteśmy.
Nie musisz żyć tak, jakby ktoś miał cię lubić. Prawda jest taka, że niektórych osób nie da się przekonać, aby cię polubili. Jeśli dobrze o sobie myślisz, jest to ważniejsze niż to, co inni myślą o tobie.
Pamiętaj, że twoja osobowość jest pierwszą rzeczą, która wpada ludziom w oczy. Bądź silny, niezależny, ale przede wszystkim bądź sobą. Nie pozwól, żeby ktoś inny decydował o tym, kim jesteś.
Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, ale przez to, kim jest; nie przez to, co ma, ale przez to, czym dzieli się z innymi.
W zrozumieniu człowieka, trzeba się zawsze zwrócić do niego samym. Bo sekret każdej osoby jest w jej sercu, jest to sekret niedostępny dla innych. Ludzie są tego świadomi, ale nie traktują tego poważnie. A prawdziwa idea to nie tylko to, co jest otwarte, ale to, co jest ukryte.
To, co sprawia, że jesteśmy mocni, to nie to, co mamy na zewnątrz, ale to, co jest w nas. Siła charakteru, siła ducha, siła serca.
