Człowiek staje się prawdziwym człowiekiem tylko wtedy, kiedy zaczął pokonywać swoje ego. Gdy wkroczył na tę drogę, rozwija się w nim poczucie jedności ze wszystkim, co jest.
Niemile jest traktować innych z góry, nie z szacunku. Często zapominamy o tym, że wszyscy dokładamy starań, by być najlepszą wersją siebie. Każda osoba stara się przetrwać, każdy ma swoje walki, zmagania, smutki i radości, które kształtują go każdego dnia.
Człowiek jest największą zagadką wszechświata. Zrozumienie siebie jest kluczem do zrozumienia wszystkich innych ludzi. Kiedy rozumiemy siebie, rozumiemy innych. Kiedy nie rozumiemy siebie, nie rozumiemy nikogo.
Nie mam talentu do życia. Nie potrafię pogodzić się z tym, co nazywają rzeczywistością. Nie potrafię pogodzić się z rzeczywistością mojej duszy.
Kiedy naprawdę kochasz, kiedy naprawdę obchodzi Cię los drugiego człowieka, jesteś w stanie zrobić dla niego więcej niż zrobiłbyś dla siebie samego.
Nie martw się o ludzi w swoim przeszły. Powód, dla którego nie ma ich w twojej przasłości, jest taki, że nie pasują do twojego przyszłość.
Najważniejsze jest nie to, co inni o nas myślą, ale to, co my sami o sobie myślimy. Często nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak dużym wpływem dysponujemy na własne życie, emocje i samopoczucie.
Najważniejszy jest charakter, bo to on kształtuje nasze postrzeganie świata i decyduje o naszych czynach. Talent, inteligencja, uroda, zasoby, wszystko jest drugorzędne.
Wartość człowieka mierzy się nie tym co ma, ale tym, kim jest. Nie wartości materialne definiują nas jako osoby, ale to, jak traktujemy innych. Nasza dobroć, empatia i miłość są tym, co naprawdę ma znaczenie.
Nigdy nie możemy przewidzieć, do czego nas doprowadzą zmiany, nigdy nie wiemy, gdzie nas one zakończą, ale jedno jest pewne: gdy zawrócimy i spojrzymy wstecz, okazać się może, że zawsze były to zmiany na lepsze.
