Naszym głównym celem w życiu jest stać się tymi, którymi naprawdę jesteśmy. Rozwijaj swój talent, nie pozwól nikomu narzucić Tobie, kim powinieneś być. Każdy z nas jest wyjątkowy i niepowtarzalny. Powinniśmy ten fakt szanować i dążyć do rozkwitu naszej prawdziwej istoty.
Nie ważne, ilu masz przyjaciół, ważne kto przy tobie był, gdy cię nie było. Warto pamiętać, że prawdziwa przyjaźń nie zależy od tego, ile masz wspólnych zainteresowań, ale od ilości wzajemnego zrozumienia i szacunku.
Dopóki nie będziemy potrafili szanować każdego człowieka dla samego siebie, bez względu na to, jaki ma kolor skóry, której jest płci, ile zarabia, kogo kocha, kim jest jego Bóg, nie zasługujemy na miano cywilizowanego świata.
Ludzie nie są dobrzy ani źli. Są silni lub słabi. Silni dają oszczędzić sobie życie, słabi są tak uprzejmi sami pozbawić nas tego kłopotu.
Nikt nie może lgnąć do drugiego człowieka z całą mocą, dopóki jeszcze nie nauczył się uważnie słuchać własnej duszy i poznać, skąd czerpie swoją moc.
Nie jesteśmy tym, kim chcielibyśmy być. Jesteśmy tym, czego najbardziej się boimy. Jesteśmy też tym, co ukrywamy przed innymi, a co dla nas samych jest najgroźniejsze. Jesteśmy naszymi strachami...
Twórczość nie jest zawodowym zajęciem, to uczucie, które wiedzie cię przez życie. Jest wiecznym uczniem, a mocą pasji niszczy wszelkie bariery.
Wielkie dusze zawsze spotykają się z ostrym sprzeciwem ze strony przeciętnych umysłów.
Kiedy mówią, że czas leczy rany, to kłamią. Przyzwyczajenie do bólu to nie to samo co jego zniknięcie.
Człowiek, który zna samego siebie, jest prawdziwie oświecony. Ten, kto zna innych, jest mądry. Ten, kto zna siebie, jest przebudzony.
