„To, co człowiek czeka, zawsze jest zły jako człowiek; zawsze. Bezgraniczna jest uczciwość, bezgraniczna jest prawda, bezgraniczna jest miłość, a człowiek jest ograniczony. Bez względu na to, co czyni, nosi zawsze lepkość, zawsze jest zły.”
Są na świecie rzeczy, które widzi się tylko oczyma duszy. Najmniejsze z nich są cenniejsze od tych, które można zważyć.
Nie tylko talent, ale przede wszystkim siła charakteru decyduje o wielkości człowieka i o znaczeniu jego działalności dla innych ludzi.
Nie jesteśmy tym, co nam pokazała telewizja i tygodniki. Nie jesteśmy tym, co pokazuje reklama. Nie jesteśmy tym, co mówi o nas sąsiad. Jesteśmy tym, co sami wybieramy.
Dwie rzeczy napełniają umysł zdumienia i podziwu: niebo gwiaździste nade mną i moralny zakon we mnie.
Siła perswazji jest niekiedy większa niż siła prawdy, ale zawsze mniejsza od siły prawdziwych uczuć.
Człowiek, który nie jest w stanie zapomnieć o zemście, na pewno nie będzie w stanie pamiętać o miłości.
Nie należy oceniać osoby po tym, jak się zachowuje, gdy jest szczęśliwa i zadowolona. Prawdziwy charakter człowieka poznajemy wtedy, gdy napotyka na przeciwności losu.
Stwórca, kiedy robił człowieka, wdzięknym go uczynił i nadał mu moc. Potem, dodawszy mu mądrość i umiejętność do zrozumienia prawdy, jedynie nie odsłonił mu tajemnicy bytu. Tak właśnie został stworzony człowiek, równocześnie piękny i niewygodny.
Tylko nieliczni potrafiązrozumieć, jak wiele można osiągnąć głębokim zrozumieniem siebie. Płynie stąd wewnętrzna siła i poczucie spokoju, które niezależne są od zewnętrznych okoliczności.
