Wizja i upór

 Dawniej myślałem, że to znaczy być człowiekiem, że to człowiek jest pomiędzy niebem a ziemią. Dzisiaj wiem, że nie prawda. Człowiek jest nie tylko pomiędzy niebem i ziemią, ale wyżej niż niebo i głębiej niż ziemia.

 Nie sądzę, że sięgamy teraz po kosmiczne przestrzenie po to tylko, by odkrywać nowe zasoby. Ja sądzę, że zbieramy fundusze, tworzymy nowe technologie, zmieniamy naszą cywilizację od podstaw, żeby zrozumieć, co to jest człowiek. Żeby zrozumieć, co oznacza to, być człowiekiem.

 Człowiek jest tym, co myśli przez cały dzień. Jakie są jego dominujące myśli, takim staje się jego życie. Dlatego ważne jest, aby zawsze myśleć pozytywnie, z nadzieją i optymizmem, bo to tworzy naszą rzeczywistość.

 Najważniejsze w każdym społeczeństwie nie są jego instytucje, struktury czy systemy, ale wartości i postawy obywateli oraz jakość relacji między nimi.

 Nie od dziś wiadomo, że człowiek staje się tym, na co patrzy, em nad czym się zastanawia, czym żyje. Również zachowuje się zgodnie z tym, jak rozumie siebie, jak rozumie swoje powołanie, swoją misję w historii, swoje miejsce wśród innych ludzi.

 Człowiek jest istotą ułomną, która nigdy do końca się nie ułomni, i to jest źródłem jego piękna.

 Nikt nie obiecywał, że będzie łatwo. Ci, którzy mają stworzyć coś pięknego, muszą używać noży, młotów, pilników, zapuszczają dłonie w skwierczący płomień. Są rany, blizny, poparzenia. Ale potem jest coś, co trwa, daje piękno i radość.

 Prawdziwa osobowość to posiadanie odpowiedzialności, zaufania i empatii wobec siebie i innych. To bycie prawdziwym dla siebie, nie udawanie i nie zamykanie się w swoim małym świecie.

 Nie ma na świecie takiego człowieka, którego by szczęściło stale i zawsze, ponieważ szczęście jest jak malowanie; trzeba je nakładać na siebie warstwami, aby było widoczne dla innych

 Niektórzy ludzie marzą o sukcesie, podczas gdy inni wstają każdego ranka i czynią go rzeczywistością.