Nie jesteśmy samotnymi istotami. Jesteśmy zależni od innych. Nasza szczęśliwość jest wynikiem wzajemnej zależności, nie tylko między ludźmi, ale również między naszą planetą i nami
Znałem kiedyś kogoś, kto twierdził, że znamy tylko tyle osób, na ile nas stać. I myślę, że miał rację. Znamy tylko tyle osób, na ile nas stać na porażki.
Nic tak bardzo nie poniża człowieka jak świadomość, że jest w stanie wszystkiego. Wyobraźnis jest przede wszystkim czymś co go ogłupia.
Każdego człowieka trzeba poznawać od nowa, każdy dzien przynosi co innego, każda godzina, każda chwila ma swoja tajemnicę, zmienia nas, inny jesteśmy w każdej nocy, inny o poranku.
Możemy przestać być dniem wczorajszym. Jesteśmy tym, co decydujemy się być teraz. Jeśli jesteś nieszczęśliwy, zacznij od nowa. Zrób coś, co sprawi, że staniesz się szczęśliwy. Ludzie są zdolni do czegokolwiek.
Nikt nie obiecywał, że będzie łatwo. Ci, którzy mają stworzyć coś pięknego, muszą używać noży, młotów, pilników, zapuszczają dłonie w skwierczący płomień. Są rany, blizny, poparzenia. Ale potem jest coś, co trwa, daje piękno i radość.
Jak w lustrze wystają nasze brudy i skazy, jak w lustrze uwidaczniają się nasze chwile zwątpienia i słabość, gdy patrzymy na siebie bez zasłon.
Nie jest ważne, jak wolno idziesz, póki nie zatrzymujesz się.
Nikt nie jest dostatecznie mądry, by doradzać nam we wszystkim, ale każdy z nas jest na tyle głupi, by chcieć radzić innym we wszystkim.
Nie ważne, ilu masz przyjaciół, ważne kto przy tobie był, gdy cię nie było. Warto pamiętać, że prawdziwa przyjaźń nie zależy od tego, ile masz wspólnych zainteresowań, ale od ilości wzajemnego zrozumienia i szacunku.
