Człowiek zawsze przywyka do tego, co go spotyka. Nie ma dla nas takich nieszczęść, do których byśmy nie mogli się przyzwyczaić.
Podziw jest wynikiem połączenia ignorancji z niewiedzą. Kiedy ktoś uczy się i doświadcza, podziw staje się czymś zupełnie innym. Staje się zrozumieniem.
Nie jesteśmy tym, co nam pokazała telewizja i tygodniki. Nie jesteśmy tym, co pokazuje reklama. Nie jesteśmy tym, co mówi o nas sąsiad. Jesteśmy tym, co sami wybieramy.
Jesteśmy tym, co w swoim życiu kochamy, a najbardziej tym, co kochamy z pasją.
Możemy zawsze znaleźć wymówki, ale właśnie siła charakteru poznaje się na zdolności do mówienia 'nie' – do mówienia 'nie' samej sobie: 'nie' własnym zachciankom, które nas niszczą.
Świat jest piękny, a zasługą tego są ludzie. Dla niektórych to jest zupełnie nie do zrozumienia, ale na szczęście są i tacy, którzy rozumieją. Czasami, kiedy mówimy o ludziach, nie zdajemy sobie sprawy, jak wiele dla nas znaczą. Często to zrozumienie przychodzi zbyt późno.
Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, co daje
Z wielką mocą nadchodzi wielka odpowiedzialność. Te słowa kieruję do każdego tworzącego. Pomnijmy na to - czyny mają konsekwencje. Starajmy się, aby były to konsekwencje dobre.
Nie należy się zbytnio bać życia. Przecież żaden z nas nie wyjdzie z niego żywy.
Człowiek zawsze ceni to, co wysoko, do czego trudno dojść. Pracuje, męczy się, pokonuje, dąży, nie ustaje. A gdy już osiągnie? Zza gór, zza granic, zza zasłon dymów, pojawia się coś jeszcze, coś dalekiego. I znów podąża.
