Wielkość człowieka nie polega na tym, jak dużo bogactwa zdobył, ale na jego uczciwości i jego zdolności do poznawania prawdy.
Najpierw chcą cię zepsuć, a potem obwiniają cię, że jesteś zepsuty. Człowiek jest tyle wart, ile może dać innych z siebie samemu, bez szkody dla siebie.
Człowiek zawsze ceni to, co wysoko, do czego trudno dojść. Pracuje, męczy się, pokonuje, dąży, nie ustaje. A gdy już osiągnie? Zza gór, zza granic, zza zasłon dymów, pojawia się coś jeszcze, coś dalekiego. I znów podąża.
Człowiek, który nie przemierza nowych dróg, zawsze opędzać się będzie przed natarczywością zewnętrznych warunków. Musi być jak młot, a nie jak kowadło - to jest, nie narzędzie, tylko sprawcą czynu.
W każdym człowieku jest coś, czego w żadnym innym nie ma. Znajdź to i podkreśl. To jest droga do oryginalności.
Człowiek jest tylko wtedy prawdziwie człowiekiem, gdy to, co w nim najbardziej osobiste, staje się prezentem dla innych. W taki sposób jego najgłębsza prawda wnika w jego relacje z innymi.
Szczęście to nie jest sumka drobnych zdarzeń. Szczęście to stan umysłu. Jeden wybiera, czy chce być szczęśliwy. Nie jesteśmy niezadowoleni dlatego, że mamy problemy; jesteśmy nieszczęśliwi, ponieważ wybieramy nieszczęście. Szczęście to nie tylko prawo, ale obowiązek, ponieważ nasi najbliżsi są najszczęśliwsi kiedy jesteśmy szczęśliwi
Życie jest darem, jakim obdarza nas Bóg, a czym je wypełnimy, zależy tylko od nas. Rola, jaką pełnimy, jest naszym wyborem, tak samo jak sposób, w jaki wykorzystujemy dany nam czas.
Najważniejszą rzeczą w komunikacji jest słuchanie tego, czego nie powiedziano. W człowieku jest coś więcej niż to, co jest manifestowane w jego pojawieniu się i czynach. Jest on kimś więcej niż suma jego doświadczeń.
Nie musisz być geniuszem, ani milionerem, ani mieć specjalnych szczególnych talentów. Potrzebujesz tylko perspektywy, dystansu do siebie i dość odwagi, aby być sobą.
