Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi.
Siła charakteru człowieka nie polega na tym, by nie upadać, ale na tym, by po każdym upadku potrafić wstać i iść dalej.
Ludzie są jak pudełka zapałek. Zdają się być identyczni, ale w każdym jest jakaś iskra, która sprawia, że jest wyjątkowy. Musisz jedynie zaryzykować i pocierać, aby to zobaczyć.
Nie ma ludzi niepotrzebnych, są ludzie niedoceniani. Każdy człowiek ma coś do przekazania, a jeżeli przekazuje to z miłością staje się niezbędny.
Nie ma jednej prawdy. Wszyscy obecni w pokoju mają swój kąt widzenia, swoje doświadczenie, swoją interpretację. To nie znaczy, że ktoś ma rację, a ktoś nie. To znaczy, że dzielimy się doświadczeniami, a nie obiektywnymi faktami.
Nie masz obowiązku znać się na wszystkim, nie możesz bez przerwy być najmądrzejszy na świecie. Człowiek nie służy do tego, żeby tłumaczyć wszystko, tylko żeby czasem coś przeżywać, po prostu tak, bez powodu. Człowiek to nie jest maszyna do mówienia, człowiek czasem milczy, i jeśli milczy, to nie znaczy, że nie myśli, przeciwnie, może myśleć jeszcze bardziej.
Możemy mieć wszystko, czego pragniemy na świecie, jeśli tylko pomożemy innym ludziom dostać to, czego oni pragną.
Nie szukaj dla siebie miejsca w życiu innych. Stwórz swoje własne, unikalne i niepowtarzalne. Bądź sobą, bo nasza wartość wyznaczona jest przede wszystkim tym, Kim Jesteśmy, a nie tym, kim chcemy być na pokaz.
Najważniejsze jest to, kim jesteś i co niesiesz w sobie. Czy jesteś osobą o mocnym charakterze, która wie, czego chce, czy wręcz przeciwnie? Kluczem do sukcesu jest twój charakter, twoja osobowość, twoje umiejętności i twoje przekonanie o tym, jak bardzo jesteś zdolny do zrobienia wszystkiego, co chcesz.
Nie jest ważne, co myślą o tobie inni ludzie. Ważne, co myślisz o sobie samym, najważniejsze jednak jest to, jak o tobie myśli Bóg.
