Mądrość nie jest bynajmniej sprzężona z latami. Ileż to widziałem młodych, którzy mieli mądrość, a starych, co mieli jesienią życia mniej rozumu niż siedmioletnie dzieci.
Siła charakteru człowieka nie polega na tym, by nie upadać, ale na tym, by po każdym upadku potrafić wstać i iść dalej.
Nie da się żyć bez przekonania, że jest się dla kogoś najważniejszym człowiekiem na świecie. I jesteśmy - dla psa, który naszych zdjęć nie zobaczy w internecie.
Człowiek jest dla człowieka wilkiem, a nie człowiekiem, gdy nie zna człowieka jako człowieka. Nie jest człowiekiem dla człowieka, kiedy nie wie, co jest człowiekiem.
Prawdziwa wartość człowieka nie tkwi w tym, co posiada, ale w tym, kim jest. Często zapominamy, że to jak traktujemy innych, nasze wartości i przekonania, kształtują nas bardziej niż jakiekolwiek materialne bogactwo.
Dobry człowiek nie jest tym, który nie ma wad, ale tym, który pracuje nad nimi, by dążyć do swojej najlepszej wersji. Każdego dnia jest kolejną szansą na poprawę i naukę. To jest prawdziwa siła i moc dobrego człowieka.
Nie musisz żyć tak, jakby ktoś miał cię lubić. Prawda jest taka, że niektórych osób nie da się przekonać, aby cię polubili. Jeśli dobrze o sobie myślisz, jest to ważniejsze niż to, co inni myślą o tobie.
Człowiek, który nie przeżył najmniejszego szkopułu, nawet widząc barierę, stoi na miejscu. Nie robi kroku naprzód, tylko kręci się w kółko jak kot wokół gorącej kaszki.
Nie mierząc się z innymi, nie dowiemy się, kim jesteśmy, bo to, co stanowi o naszej tożsamości, to nie tylko nasza osoba, ale także to, jak ta osoba wpisuje się w kontekst społeczny, w którym żyjemy.
Najważniejszy jest charakter, bo to on kształtuje nasze postrzeganie świata i decyduje o naszych czynach. Talent, inteligencja, uroda, zasoby, wszystko jest drugorzędne.
