Wielkość człowieka leży nie w swobodzie woli, leż w zdolności do wyboru: w puszczy rozdroży, na krańcach i skrzyżowaniach, w starciu gorących pragnień, spotkania z Dionizosem.
Możemy zawsze znaleźć wymówki, ale właśnie siła charakteru poznaje się na zdolności do mówienia 'nie' – do mówienia 'nie' samej sobie: 'nie' własnym zachciankom, które nas niszczą.
Róże są bez przyczyny – takie jakie są. Ale człowieka z różą nie powinniśmy porównywać
Niemile jest traktować innych z góry, nie z szacunku. Często zapominamy o tym, że wszyscy dokładamy starań, by być najlepszą wersją siebie. Każda osoba stara się przetrwać, każdy ma swoje walki, zmagania, smutki i radości, które kształtują go każdego dnia.
Nie tylko siłą ducha, ale również i siłą ciała można stawić czoło przeciwnościom losu, przeciwstawić się cierpieniu, powstrzymać się od złego.
Najważniejsze jest nie tak bardzo to, czy ludzie, którym pomagamy, będą umieli lepiej czytać i pisać, ale to, czy stają się ludźmi o wartościach humanitarnych, czy potrafią współpracować z innymi, czy są odpowiedzialni, czy umieją kochać.
Każdego człowieka trzeba poznawać od nowa, każdy dzien przynosi co innego, każda godzina, każda chwila ma swoja tajemnicę, zmienia nas, inny jesteśmy w każdej nocy, inny o poranku.
Kiedy przyjrzysz się ludziom, którzy naprawdę osiągnęli sukces, zobaczysz, że natknęli się na wiele porażek i przeciwności losu. Ale zawsze powracały, przekształcając przeszkody na drodze w możliwości.
Nie każdy kto śpi jest człowiekiem. Nie każdy kto się obudził jest człowiekiem. Człowiekiem jest tylko ten, kto ma świadomość, że jeszcze nie obudził się do końca.
Niewielu ludzi potrafi znosić spokojne i ciche szczęście, które pomaga przetrwać. Wielu woli nieszczęście, bo daje okazję do narzekań, do wrogiego oceniania innych, do samopodziwiania sobie.
