Szczyty gór zawsze były dla mnie magnetyczne. Zwykłe słowo 'wysokość' posiada dla mojego serca tajemniczą, nieodparty urok. Człowiek który nie odwiedził górnych części świata, jest jak człowiek który nigdy nie czytał. Jego umysł jest bierny, uspiony.
Człowiek zawsze przywyka do tego, co go spotyka. Nie ma dla nas takich nieszczęść, do których byśmy nie mogli się przyzwyczaić.
Na tym świecie jest dużo więcej dobrych ludzi niż złych. Niestety, dobry człowiek, by wystąpić do przodu, musi być lepszy od innych, a zły będzie widoczny, choćby nie był gorszy.
Ludzie są zawsze wyjątkowi. Nie ma dwóch identycznych ludzi. Tak samo jak nie ma dwóch identycznych liści na drzewie. Nie ma dwóch identycznych kamyków na morskim brzegu. Każdy jest inny, każdy jest wyjątkowy, każdy zasługuje na szacunek.
Głównym zadaniem jest odsłonić to, co zwykle jest zakryte. To, co mówi człowiek - nie oznacza to, co on kryje.
Nie jesteśmy jako ludzie ani aniołami, ani bóstwami: dobroć nasza jest człowiecza, a zatem ograniczoną i niewystarczającą, pozostaje zawsze poniżej wymogów. Zawodzi, nawiedza błędami, omyłkami, słabościami.
Ludzie są jak pudełka zapałek. Zdają się być identyczni, ale w każdym jest jakaś iskra, która sprawia, że jest wyjątkowy. Musisz jedynie zaryzykować i pocierać, aby to zobaczyć.
Nie można się bać marzeń, bo to one kształtują nasze cele. Bez nich człowiek jest jak ptak bez skrzydeł, jak dziecko bez uśmiechu, jak ogień bez ciepła. Marzenia są jak gwiazdy, które pokazują nam drogę, nawet kiedy wszystko dookoła jest za ciemne, aby zobaczyć.
Możemy mieć wszystko, czego pragniemy na świecie, jeśli tylko pomożemy innym ludziom dostać to, czego oni pragną.
Nie liczy się to, co mamy na zewnątrz, ale to, co udało nam się zbudować wewnątrz. I to, co zbudowaliśmy wewnątrz, jest naszym największym skarbem.
