Nie można wprowadzić nikogo w stan szczęścia, jeżeli ten ktoś, choćby w najmniejszym stopniu, nie zaznał jego osobiście. Wszak i szczęścia nie można dać, jak ręką. To musi wytrysnąć spoza wszystkiego, z nas samych.
Prawdziwe osoby nie są doskonałe. Doskonałe osoby nie są prawdziwe. Dlatego najcenniejsi są ludzie, którzy otwarcie przyznają się do swoich błędów, słabości i braków. Nigdy nie boją się pokazać, jak naprawdę są - niedoskonali, ale prawdziwi.
Nikt nie jest dostatecznie mądry, by doradzać nam we wszystkim, ale każdy z nas jest na tyle głupi, by chcieć radzić innym we wszystkim.
Stań przed siebie. Jeżeli nie możesz pomóc sobie, przynajmniej nie przeszkadzaj sobie. Głęboko w ciebie wierzę - wejdź w siebie, przysięgam na osobę, którą możesz stać się.
Istnieje coś znacznie bardziej skomplikowane niż Wszechświat: nasza własna psychika. Badanie jej jest najtrudniejszym zadaniem, przed jakim kiedykolwiek stał człowiek.
Jak w lustrze wystają nasze brudy i skazy, jak w lustrze uwidaczniają się nasze chwile zwątpienia i słabość, gdy patrzymy na siebie bez zasłon.
Jest tylko jeden sposób, aby otrzymać od innych szacunek: nie próbować być kimś innym. Bądź sobą i nie pozwól nikomu się na to zaprzeczyć.
Nie można się bać marzeń, bo to one kształtują nasze cele. Bez nich człowiek jest jak ptak bez skrzydeł, jak dziecko bez uśmiechu, jak ogień bez ciepła. Marzenia są jak gwiazdy, które pokazują nam drogę, nawet kiedy wszystko dookoła jest za ciemne, aby zobaczyć.
Ludzie mają ogromną potrzebę bycia zrozumianymi - słuchanymi, akceptowanymi i docenianymi. Równocześnie mają jednak często trudność z ze zrozumieniem drugiego człowieka. To jeden z paradoksów, który cichcem wpływa na jakość naszych relacji.
Pamiętaj, że to nie lata w życiu są ważne, ale życie w tych latach. Najważniejsze to nie to, czy przetrwaliśmy, ale jak przeżyliśmy każdy moment. Zawsze szukaj nowych doświadczeń, otwieraj nowe drzwi i spróbuj zrobić coś pozytywnego w miejscach, które były wcześniej puste.
