Rzeczywistość i marzenia

 Człowiek ma tyle godności, na ile sam sobie jej uznaje. Można go poniżać, można krzywdzić, można przewrotnie oskarżać – jeżeli on sam nie podziela opinii nieprzyjaciół, jest niezwyciężony.

 Bądź dobroduszny dla wszystkich, przyjazny dla wielu, zaufaj garstce i sam sobie własnym sędzią.

 Najważniejsze jest, aby znaleźć spokój w souladu z samym sobą. Poznać swoje wady i zalety, docenić je i nauczyć się z nimi żyć. Pokochać siebie za to kim się jest, to pierwszy krok do akceptacji przez innych. Ale pamiętaj, że nie wszyscy są godni Twojej uwagi, czasu i miłości. Szanuj siebie i swoje emocje.

 Znałem kiedyś kogoś, kto twierdził, że znamy tylko tyle osób, na ile nas stać. I myślę, że miał rację. Znamy tylko tyle osób, na ile nas stać na porażki.

 Traktuj innych tak, jak chciałbyś, aby ciebie traktowali. To jest sedno Prawa i Proroków.

 Nie ma ludzi niezastąpionych. Są tylko ludzie, których nie można zastąpić innymi. Każdy jest jedyny i niepowtarzalny, bo tylko on jest sobą.

 Gdybyśmy zawsze byli świadomi wszystkiego, co nas otacza, dobra ducha, jakie mamy w środku, nie potknęlibyśmy się tak często o kamienie.

 Głęboko wierzę, że jest coś o wiele więcej niż te cegły, które tworzą naszą osobowość. Wśród nich jest coś co nazywamy duszą, a która zawsze pragnie prawdziwej miłości, spokoju i szacunku.

 Oto jest pytanie, które zadaję sobie każdego ranka: czy dzisiaj chcę żyć? I w lesie, wśród zielonych drzew, moja odpowiedź zawsze brzmi: Tak. Ale pytanie pozostaje bez odpowiedzi, kiedy myślę o tych, których już nie ma. O tych, którzy, tak jak ja, powinni zdychać wśród kwiatów, która mają być już tylko wspomnieniem.

 Prawdziwa osobowość to posiadanie odpowiedzialności, zaufania i empatii wobec siebie i innych. To bycie prawdziwym dla siebie, nie udawanie i nie zamykanie się w swoim małym świecie.