Dopóki żyjemy, zawsze możemy powiedzieć, co jest najważniejsze dla nas. To jest to, co zawsze jasno widzimy, to jest to, co nam najbardziej na sercu. Trzeba tylko umieć tego posłuchać.
Inspirujący cytat o znaczeniu pokładania ważności w ludziach i słuchaniu własnego serca.
Czyż nie jest paradoksalne, że w nas, osoby tak bliskie, tak ściśle związane, mogą być tak od siebie różne, nie mające nic wspólnego, obce?
Dwie rzeczy napełniają umysł zdumienia i podziwu: niebo gwiaździste nade mną i moralny zakon we mnie.
Najważniejszą rzeczą w komunikacji jest słuchanie tego, czego nie powiedziano. W człowieku jest coś więcej niż to, co jest manifestowane w jego pojawieniu się i czynach. Jest on kimś więcej niż suma jego doświadczeń.
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które odmawia bycia tym, czym jest. Inne stworzenia są zadowolone z tego, czym są, tylko człowiek jest niezadowolony i sięga po nieznane.
Nie oceniaj osoby, zanim ją naprawdę poznasz. To, co wydaje się na pierwszy rzut oka, może ukrywać zupełnie inną prawdę. Samych siebie często nie rozumiemy, jak możemy więc pretendować do zrozumienia innych?
Ludzie nie są dobrzy ani źli. Są silni lub słabi. Silni dają oszczędzić sobie życie, słabi są tak uprzejmi sami pozbawić nas tego kłopotu.
Nie jesteśmy tym, co nam pokazała telewizja i tygodniki. Nie jesteśmy tym, co pokazuje reklama. Nie jesteśmy tym, co mówi o nas sąsiad. Jesteśmy tym, co sami wybieramy.
Naszą wielką pomyłką jest traktowanie naszych tożsamości jak coś stałego, jak rzeczywistość, której nie możemy zmieniać. Tożsamość nie jest rzeczą. Tożsamość jest procesem, nieustającym procesem tworzenia siebie.
Nienawiść paraliżuje życie; miłość je uwalnia. Nienawiść zamąci życie; miłość je uszlachetni. Nienawiść niszczy życie; miłość je uzdrawia
Wszystko, co możemy zrobić dla innych, a nie zrobimy, stanowi naszą niewykorzystaną część życia, stanowi nasze największe marnotrawstwo. Cokolwiek robimy dla siebie samych, zostajemy przy tym mniej lub bardziej sami. Tylko służąc innym, możemy być pełnią siebie samych.
