O ciągłym rozwoju

 Świat bez człowieka byłby piękny, ale byłby światem. Człowiek tragicznie zamienia go w naturę. Czytelnik wie, o co chodzi.

 Nigdy nie oceniaj człowieka po tym, jak traktuje swoich równych, ale po tym, jak traktuje tych, którzy nie mogą mu się odwdzięczyć.

 Nigdy nie jesteśmy tak szczęśliwi ani tak nieszczęśliwi, jak sobie wyobrażamy. Nawet nasz własny los jest dla nas zbyt trudny do zrozumienia. Każda osoba, która przemija obok nas, ma na dnie serca tajemnicę, której nie jesteśmy w stanie odgadnąć. A dla każdego, ten inny jest tajemnicą. Nasze własne tajemnice są dla nas samych niewiadome; żyjemy w ciemności wśród naszych jasnych dany.

 Człowiek, który nie przeżył najmniejszego szkopułu, nawet widząc barierę, stoi na miejscu. Nie robi kroku naprzód, tylko kręci się w kółko jak kot wokół gorącej kaszki.

 Człowiek jest wolny tylko wtedy, gdy doświadcza lęku. Człowiek nie jest dany raz na zawsze, jest ciągle w budowie, jest złotym rękodziełem. Szlifujmy go, szlifujmy prawdę o człowieku, szlifujmy człowieka, który myśląc śmielej, żyje pełniej.

 Nie wystarczy po prostu żyć. Musisz mieć coś, na co czekasz każdego dnia. Jeżeli nie masz czegoś, na co czekasz... Nie żyjesz.

 Wartość człowieka mierzy się nie tym co ma, ale tym, kim jest. Nie wartości materialne definiują nas jako osoby, ale to, jak traktujemy innych. Nasza dobroć, empatia i miłość są tym, co naprawdę ma znaczenie.

 Twoja osobowość nie jest określona przez to jak spadłeś, ale jak stajesz się silniejszy po tym jak się podniesiesz. Pamiętaj, w życiu nie chodzi o to aby unikać upadków, ale o to kako stawiasz czoła trudnościom i jak z nich wychodzisz

 To, co najcenniejsze w człowieku, to niezdolność do przejścia przez pewne granice. To, co mówi: dość. To jest człowieka godność.

 Nic nie może zastąpić ceniących cię ludzi. Nawet miliony na koncie nie dadzą ci prawdziwego szczęścia. Bez miłości i szacunku innych jesteśmy sami.