Życie to nie jest coś, co nam się przydarza. Życie to coś, na co sami decydujemy. Nietoperze? Nie lękaj się ich, Harry. To tylko stworzenia. Jak każde inne. Sami wybierasz co z nimi zrobić.
Człowiek ma tyle godności, na ile sam sobie jej uznaje. Można go poniżać, można krzywdzić, można przewrotnie oskarżać – jeżeli on sam nie podziela opinii nieprzyjaciół, jest niezwyciężony.
Czyż nie jest paradoksalne, że w nas, osoby tak bliskie, tak ściśle związane, mogą być tak od siebie różne, nie mające nic wspólnego, obce?
Nie mierzę osoby na podstawie tego, jak bardzo obsługuje mnie do mojej korzyści, ale sprawdzam, jak daleko może mnie przekroczyć dla dobra innych.
Jesteśmy tym, co w swoim życiu kochamy, a najbardziej tym, co kochamy z pasją.
Najważniejszym zadaniem człowieka jest zrozumieć istotę prawdziwego piękna. To, co jest piękne, nie jest związane z naszym ciałem, naszym wymiarem fizycznym, ale z naszym duchem, z naszą duszą.
Nie jesteśmy tym, co jest nam dane, ale tym, co wybieramy. Każdy z nas ma w sobie ogromną moc, aby coś zmienić, choć często o tym zapominamy.
Człowiek najbardziej boi się siebie, swych emocji, uczuć, bo wie, że są prawdziwe, że to, co najsilniejsze, pochodzi z jego wnętrza. Dlatego stwarza iluzje, żeby umknąć od prawdy o sobie.
Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi.
Naprawdę wielkim człowiekiem jest ten, kto wśród tłumu, gdzie rządzi zwyczaj, umie zachować wolność ducha i stój udziałem wszystkich cierpień, nie traci zaufania do innych.
