Jednym z najtrudniejszych zadań człowieka jest nauczenie się, by zamiast na siebie patrzeć, patrzeć na innych. Trzeba zrozumieć, że jesteśmy wszyscy częścią tej samej całości.
Nie ma jednej prawdy. Wszyscy obecni w pokoju mają swój kąt widzenia, swoje doświadczenie, swoją interpretację. To nie znaczy, że ktoś ma rację, a ktoś nie. To znaczy, że dzielimy się doświadczeniami, a nie obiektywnymi faktami.
Nasza największa słabość leży w poddawaniu się. Najpewniejszym sposobem na osiągnięcie sukcesu jest zawsze próbować jeszcze raz.
Zachowaj dobre nastawienie, a otaczające Cię osoby poczują to. Twoja energia jest zaraźliwa - zarażaj dobrem, a nie marnuj sił na negatywności.
Cyberprzestrzeń. Kiedyś słowo z naszych marzeń science-fiction, a dziś rzeczywistość. Zmieniła naszą gospodarkę, politykę, a co więcej, sposób myślenia o sobie samym.
W gruncie rzeczy nie znamy ludzi, tylko ich cień jaki rzucają na nas. Ale to wystarcza, by zachowali dla nas wartość najcenniejszą.
Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, ale przez to, czym dzieli się z innymi.
Nie muszę ratować świata. Wystarczy, że będę mógł jak najwięcej zrobić dla jednej osoby. Jeśli każdy z nas zrobi coś dla jednej osoby, cały świat stanie się lepszym miejscem.
Prawdziwa wartość człowieka nie tkwi w tym, co posiada, ale w tym, kim jest. Często zapominamy, że to jak traktujemy innych, nasze wartości i przekonania, kształtują nas bardziej niż jakiekolwiek materialne bogactwo.
Łatwo jest wstydzić się zastanawiać nad sobą, wydaje się, że powinniśmy to robić tylko w samotności. Ale jest coś mocnego w rozmawianiu z innymi ludźmi: rozmawianie pomoże nam dostrzec, co naprawdę czujemy, pomoże nam zobaczyć, jak myślimy.
