Kiedy mówią, że czas leczy rany, to kłamią. Przyzwyczajenie do bólu to nie to samo co jego zniknięcie.
Wielkość człowieka leży nie w swobodzie woli, leż w zdolności do wyboru: w puszczy rozdroży, na krańcach i skrzyżowaniach, w starciu gorących pragnień, spotkania z Dionizosem.
Nie mierzę człowieka tym, co osiągnął, ale tym, czego pragnie. Rzeczy wielkie same w sobie nie są wielkimi. Wielki jest tylko człowiek, który je czyni wielkimi.
Człowiek jest istotą ułomną, która nigdy do końca się nie ułomni, i to jest źródłem jego piękna.
Każda osoba, którą spotykamy w życiu, jest niewyobrażalnym cudem indywidualnej kreatywności. Teraz spojrzyj na siebie przez pryzmat tej afirmacji.
Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, ale przez to, kim jest; nie przez to, co ma, ale przez to, czym dzieli się z innymi.
Nie jesteśmy na tym świecie, aby przekształcać innych ludzi. Naszą misją jest dotarcie do sedna naszej istoty, zrozumienie siebie, zbudowanie mostu pomiędzy naszym sercem a naszym umysłem i wprowadzanie się w harmonijną i pełną miłości pracę.
Róże są bez przyczyny – takie jakie są. Ale człowieka z różą nie powinniśmy porównywać
Najważniejsze jest to, by każdy człowiek był dla siebie czymś więcej niz tylko jednostką społeczną, żeby w sobie samym dostrzegał spełnienie swojej wartości, niezależnie od tego, co w życiu osiągnął.
Nie jest ważne, co myślą o tobie inni ludzie. Ważne, co myślisz o sobie samym, najważniejsze jednak jest to, jak o tobie myśli Bóg.
