Siła charakteru

 Podziw jest wynikiem połączenia ignorancji z niewiedzą. Kiedy ktoś uczy się i doświadcza, podziw staje się czymś zupełnie innym. Staje się zrozumieniem.

 Ludzie nie są z natury ani dobrzy, ani źli. To, jakimi się stają, w dużej mierze zależy od okoliczności, w jakich przyszło im żyć.

 Nie mierzę osoby na podstawie tego, jak bardzo obsługuje mnie do mojej korzyści, ale sprawdzam, jak daleko może mnie przekroczyć dla dobra innych.

 Poznajemy prawdziwe oblicze człowieka dopiero wówczas, kiedy nie jestemy mu już na nic potrzebni. Wtedy dopiero wyłania się prawdziwy charakter.

 Nie oceniaj człowieka po tym, jak traktuje swoich równych, ale po tym, jak traktuje osoby od niego niższe. To prawdziwy test charakteru człowieka.

 Twórczość nie jest zawodowym zajęciem, to uczucie, które wiedzie cię przez życie. Jest wiecznym uczniem, a mocą pasji niszczy wszelkie bariery.

 Człowiek jest dla człowieka wilkiem, a nie człowiekiem, gdy nie zna człowieka jako człowieka. Nie jest człowiekiem dla człowieka, kiedy nie wie, co jest człowiekiem.

 Wielką sztuką jest umieć zrozumieć, co ktoś próbuje nam powiedzieć. Czy to przez słowa, czy przez milczenie. W drugim przypadku jest to trudniejsze, ale tym bardziej satysfakcjonujące.

 Nie można nauczyć się być człowiekiem. Człowiekiem się jest. Nie gwarantuje to jednak, że posiada się ludzkie cechy. Moralność nie jest genetyczna - rozwija się przez całe życie.

 Człowiek jest wcale nie człowiekiem, dopóki nie zdołał zakwestionować w sobie człowieka. Dać człowiekowi pełną jego miarę, to znaczy pojąć go jako problem, którego rozwiązanie oznacza zarazem przekreślenie tego, co od niego oczekujemy.