Nikt nie obiecywał, że będzie łatwo. Ci, którzy mają stworzyć coś pięknego, muszą używać noży, młotów, pilników, zapuszczają dłonie w skwierczący płomień. Są rany, blizny, poparzenia. Ale potem jest coś, co trwa, daje piękno i radość.
Nie jest ważne, co jest narzucone z zewnątrz, ale to, co jest tworzone z własnej wewnętrznej wolnej woli. Biorąc pod uwagę osobę ludzką, najważniejsze jest to, co ona sama z siebie czyni - to jest prawdziwe jej „ja”.
Nie liczą się ludzie, którzy są z nami tylko w dobrych chwilach, ale ci którzy są z nami, gdy jest nam naprawdę źle. To prawdziwi przyjaciele. To najcenniejsze osoby w naszym życiu.
Życie nie jest problemem do rozwiązania, tylko rzeczywistością do doświadczenia. Zrozumienie innej osoby nie polega na logicznym zrozumieniu jej, ale na wcieleniu się w nią, wejściu w jej skórę.
Niezależnie od tego, jak ważny jest przykład, jedna osoba nie może stanowić przykładu dla całego świata - lecz może stanowić przykład dla wielu osób.
Oceń człowieka po tym, jak długo potrafi siedzieć cicho obok ciebie, jak długo potrafi patrzeć na ciebie bez głosu. To jest prawdziwa miłość i przyjaźń.
Kiedy przyjrzysz się ludziom, którzy naprawdę osiągnęli sukces, zobaczysz, że natknęli się na wiele porażek i przeciwności losu. Ale zawsze powracały, przekształcając przeszkody na drodze w możliwości.
Nigdy nie możemy przewidzieć, które z naszych czynów przyniesie rezultaty, które przetrwa po nas, które pójdzie na dno z życiową bylejakością, która samotnością.
Człowiek jest wielkim nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, co dzieli się z innymi.
Nie liczy się to, co mamy, ale kim jesteśmy. Życie to nie jest tylko ciąg zdarzeń, lecz także kwestia tego, jak na nie reagujemy. Posiadanie wielkiego charakteru oznacza posiadanie solidnego szkieletu, a nie tylko gustowne meble.
