Cytat o człowieku jako istocie ułomnej

 Człowiek ma tyle godności, na ile sam sobie jej uznaje. Można go poniżać, można krzywdzić, można przewrotnie oskarżać – jeżeli on sam nie podziela opinii nieprzyjaciół, jest niezwyciężony.

 Nie jest ważne, co myślą o tobie inni ludzie. Ważne, co myślisz o sobie samym, najważniejsze jednak jest to, jak o tobie myśli Bóg.

 Siła charakteru w dużym stopniu zależy od dwóch rzeczy: po pierwsze od zdolności do stawiania długoterminowych celów, a po drugie od umiejętności utrzymania wizji tych celów w obliczu codziennych przeciwności i przeszkód.

 Nie chodzi o to, aby przetrwać, ale o to, aby żyć z pasją, z jakimś entuzjazmem, z przekonaniem, że to co robimy ma sens.

 Nie jesteśmy tym, kim chcielibyśmy być. Jesteśmy tym, czego najbardziej się boimy. Jesteśmy też tym, co ukrywamy przed innymi, a co dla nas samych jest najgroźniejsze. Jesteśmy naszymi strachami...

 Nie ma człowieka idealnego, są tylko człowieki prawdziwi, których wartości, zachowanie i charakter są spójne z tym, co głoszą. To jest prawda o człowieku.

 Jesteśmy tym, co w swoim życiu kochamy, a najbardziej tym, co kochamy z pasją.

 Wielka sztuka nie tkwi w byciu w stanie, ale w umiejętności wyboru. W przyjmowaniu nie tego, co się ma, ale tego, czego się pragnie.

 Nie można wprowadzić nikogo w stan szczęścia, jeżeli ten ktoś, choćby w najmniejszym stopniu, nie zaznał jego osobiście. Wszak i szczęścia nie można dać, jak ręką. To musi wytrysnąć spoza wszystkiego, z nas samych.

 Nie mierzę osoby na podstawie tego, jak bardzo obsługuje mnie do mojej korzyści, ale sprawdzam, jak daleko może mnie przekroczyć dla dobra innych.