Będąc człowiekiem, musisz zrozumieć naturę innego człowieka. Będąc człowiekiem, musisz zrozumieć, że nie można oceniać osoby przez pryzmat jednego czynu, jednej decyzji, czy jednego momentu. Będąc człowiekiem, musisz zrozumieć, że każda osoba ma swoje słabe i silne strony, swoje wątpliwości i pewności.
Właściwość zadziwiająca wielkich ludzi polega na tym, że są oni bardziej ludzcy niż inni. Wszyscy dzisiejsi genialni wynalazcy, z Einsteinem na czele, są ludźmi, których można zrozumieć, a wręcz doskonale zrozumieć.
Nie ma człowieka idealnego, są tylko człowieki prawdziwi, których wartości, zachowanie i charakter są spójne z tym, co głoszą. To jest prawda o człowieku.
Dopóki nie będziemy potrafili szanować każdego człowieka dla samego siebie, bez względu na to, jaki ma kolor skóry, której jest płci, ile zarabia, kogo kocha, kim jest jego Bóg, nie zasługujemy na miano cywilizowanego świata.
Nie jest ważne, jak wolno idziesz, póki nie zatrzymujesz się.
Nie ma bardziej zagubionej rzeczy na świecie, niż serce człowieka. W szarości dnia potrafi porzucić wszystko, co kiedykolwiek kochało i żyło, zostawiając w tyle tylko cień tego, kim kiedyś było.
Świat jest piękny, a zasługą tego są ludzie. Dla niektórych to jest zupełnie nie do zrozumienia, ale na szczęście są i tacy, którzy rozumieją. Czasami, kiedy mówimy o ludziach, nie zdajemy sobie sprawy, jak wiele dla nas znaczą. Często to zrozumienie przychodzi zbyt późno.
Jeśli naprawdę chcesz poznawać naturę człowieka, nie słuchaj jego słów. Obserwuj jego czyny. Czyny definiują charakter, a nie słowa.
Nie przestawaj być sobą, nawet jeśli bywa ciężko. Prawdziwe szczęście polega na byciu sobą w każdej chwili i nie pozwalać, aby ktoś decydował za ciebie.
Nie lękajcie się marzyć o wielkich rzeczach! Kto nie marzy, ten nie żyje. Kto nie planuje przyszłości, ten nie dojrzeje. Kto nie ma odwagi rzucać wyzwań... ten jest mały, nawet jeżeli jest dorosły.
