Niektórzy ludzie przechodzą przez nasze życie i znikają bez śladu, inni zostawiają blizny na sercu, a są tacy, którzy pozostawiają pustkę, bo gdzieś w środku zawsze będą nam brakować.
Gdybyśmy zawsze byli świadomi wszystkiego, co nas otacza, dobra ducha, jakie mamy w środku, nie potknęlibyśmy się tak często o kamienie.
Ludzie, tak naprawdę, nie są stworzeni do żyjąc w pokoju. Ludzie są stworzeni do żyjąc dla siebie, po to, by dzięki nowemu, niekorzystnemu doświadczeniu mogli podnieść się ponad siebie i dodać do sumy własnych, osobistych szczęść coś więcej niż myśleli, że mogą. Gwałtownie, namiętnie, z niewysłowioną radością. To jest życie, które prowadzą prawdziwe osoby.
Nie ma nic trudniejszego do wykonania, niepewniejszego w sukcesach, ani bardziej niebezpiecznego do zarządzania, niż wprowadzenie nowego porządku rzeczy. Ponieważ ten, kto wprowadza nowość, ma przeciwko sobie wszystkich, którzy dobrze prosperowali w starym porządku rzeczy, i tylko letnich obrońców w tych, którzy mogliby dobrze prosperować w nowym.
Niemal każdy potrafi przetrwać różne przeciwności losu. Ale prawdziwą miarą człowieka jest to, jak zachowuje się podczas luksusu.
Musimy być zmianą, którą chcemy zobaczyć w świecie. Więc rozmawiaj z mądrością, kiedy jesteśmy gniewni. Trzymaj rękę serca, kiedy się boisz. Przytul kogoś, kiedy jesteś szczęśliwy. Bądź zmianą, której pragniesz. Bądź hojny, gdy jesteś bogaty. Bądź mądry, gdy jesteś mądry. Bądź miłosierny, gdy jesteś silny. Bądź kochający, gdy jesteś łaskawy.
Powinieneś być zawsze takim, jakim chciałbyś być, a nie takim jakim chcą cię widzieć inni.
Kiedy jesteś młody, myślisz, że wszystko, co robisz, jest oryginalne, a każda twoja myśl jest niepowtarzalna. Ale jednego dnia nauczysz się cenić powtarzalność. Zrozumiesz, że najlepsze myśli, te które naprawdę mają znaczenie, te które naprawdę wpływają na świat i twoje życie, były myślane tysiące razy. Ty nie jesteś ani oryginalny, ani wyjątkowy. Ale jesteś częścią czegoś dużo większego i to jest piękne.
Jednym z najtrudniejszych zadań człowieka jest nauczenie się, by zamiast na siebie patrzeć, patrzeć na innych. Trzeba zrozumieć, że jesteśmy wszyscy częścią tej samej całości.
Głównym zadaniem jest odsłonić to, co zwykle jest zakryte. To, co mówi człowiek - nie oznacza to, co on kryje.
