Wszystko, co możemy zrobić dla innych, a nie zrobimy, stanowi naszą niewykorzystaną część życia, stanowi nasze największe marnotrawstwo. Cokolwiek robimy dla siebie samych, zostajemy przy tym mniej lub bardziej sami. Tylko służąc innym, możemy być pełnią siebie samych.
Wygrywa nieten, kto nie popełnia błędów, ale kto nie zwraca na nie uwagi. Wygrywa nie ten, kto ma więcej, ale kto daje więcej. Wygrywa nie ten, kto jest silniejszy, ale kto korzysta z siły innych. Wygrywa nie ten, kto nie ma w życiu problemów, ale kto nie boi się ich. Wygrywa nie ten, kto osiągnął wiele, ale kto dużo zrozumiał.
Łatwo jest wstydzić się zastanawiać nad sobą, wydaje się, że powinniśmy to robić tylko w samotności. Ale jest coś mocnego w rozmawianiu z innymi ludźmi: rozmawianie pomoże nam dostrzec, co naprawdę czujemy, pomoże nam zobaczyć, jak myślimy.
Prawdziwe osoby nie są doskonałe. Doskonałe osoby nie są prawdziwe. Dlatego najcenniejsi są ludzie, którzy otwarcie przyznają się do swoich błędów, słabości i braków. Nigdy nie boją się pokazać, jak naprawdę są - niedoskonali, ale prawdziwi.
Nie chodzi o to, kim jesteś, ale o to, co z siebie robisz. Najważniejsze, abyś sam wiedział, jak naprawdę wypadasz w oczach innych.
Wielkość człowieka nie polega na tym, jak dużo bogactwa zdobył, ale na jego uczciwości i jego zdolności do poznawania prawdy.
Każdy człowiek jest kimś wyjątkowym, niezależnie od tego, co robi, czym się zajmuje, to jest wyjątkowy, a wewnętrzna siła, którą ma, pozostaje niewykorzystana do końca życia, ponieważ nie znamy jej pełnego potencjału.
Nie oceniaj człowieka po tym, jak się zachowuje przy twoim sukcesie, tylko po tym, jak się zachowuje, kiedy Ty masz problem.
Nie szukaj prawdy na zewnątrz, ani w nauczaniach religijnych, ani w naukowych teoriach. Własne Ja jesteś ty, kto na najgłębszym dnie serca zawsze poszukiwał siebie samego. Właśnie tam odnajdziesz prawdę.
Czasami tęskni się za osobą, której się nie zna, a nie za tą, którą się zna. Tęsknota ta jest nieuzasadniona, ale nie można jej zignorować.
