Człowiek ma tyle godności, na ile sam sobie jej uznaje. Można go poniżać, można krzywdzić, można przewrotnie oskarżać – jeżeli on sam nie podziela opinii nieprzyjaciół, jest niezwyciężony.
To, co najcenniejsze w człowieku, to niezdolność do przejścia przez pewne granice. To, co mówi: dość. To jest człowieka godność.
Możemy przestać być dniem wczorajszym. Jesteśmy tym, co decydujemy się być teraz. Jeśli jesteś nieszczęśliwy, zacznij od nowa. Zrób coś, co sprawi, że staniesz się szczęśliwy. Ludzie są zdolni do czegokolwiek.
Nie oceniaj osoby, zanim ją naprawdę poznasz. To, co wydaje się na pierwszy rzut oka, może ukrywać zupełnie inną prawdę. Samych siebie często nie rozumiemy, jak możemy więc pretendować do zrozumienia innych?
Zrozumienie, że każdy dzień jest darem i to, że możemy wybrać sposób, w jaki myślimy i działamy, jest jednym z najważniejszych narzędzi do prowadzenia szczęśliwego życia.
Wszechświat to nie maszyna, lecz istota żyjąca, majestatyczna, o nieustannej działalności. Nie jest martwy organizm, którego używamy i nietaktownie eksploatujemy, lecz niezwykle wyrafinowany i delikatny organizm, którego częścią jesteśmy.
Dwie rzeczy napełniają umysł zdumienia i podziwu: niebo gwiaździste nade mną i moralny zakon we mnie.
Nie od dziś wiadomo, że człowiek staje się tym, na co patrzy, em nad czym się zastanawia, czym żyje. Również zachowuje się zgodnie z tym, jak rozumie siebie, jak rozumie swoje powołanie, swoją misję w historii, swoje miejsce wśród innych ludzi.
Niemile jest traktować innych z góry, nie z szacunku. Często zapominamy o tym, że wszyscy dokładamy starań, by być najlepszą wersją siebie. Każda osoba stara się przetrwać, każdy ma swoje walki, zmagania, smutki i radości, które kształtują go każdego dnia.
Nie patrz na ludzi przez pryzmat ich słów, ich zachowania, ich reakcji. Patrz na nich przez pryzmat tego, jakimi mogliby być, gdyby ich nie ograniczały nawyki, strach i schematy. Każdy człowiek jest nieskończonym polem możliwości.
