Człowiek jest największą zagadką wszechświata. Zrozumienie siebie jest kluczem do zrozumienia wszystkich innych ludzi. Kiedy rozumiemy siebie, rozumiemy innych. Kiedy nie rozumiemy siebie, nie rozumiemy nikogo.
Człowiek, który nie przemierza nowych dróg, zawsze opędzać się będzie przed natarczywością zewnętrznych warunków. Musi być jak młot, a nie jak kowadło - to jest, nie narzędzie, tylko sprawcą czynu.
Niemal każdy potrafi przetrwać różne przeciwności losu. Ale prawdziwą miarą człowieka jest to, jak zachowuje się podczas luksusu.
Każda osoba, którą spotykamy w życiu, jest niewyobrażalnym cudem indywidualnej kreatywności. Teraz spojrzyj na siebie przez pryzmat tej afirmacji.
Człowiek jest dla człowieka wilkiem, a nie człowiekiem, gdy nie zna człowieka jako człowieka. Nie jest człowiekiem dla człowieka, kiedy nie wie, co jest człowiekiem.
Człowiek, którego cechami są wytrwałość, cierpliwość, empatia i miłość, przynosi na świat harmonię i piękno. Aby to osiągnąć, musi jednak najpierw pokonać swoje własne lęki i niszczące myśli.
Nie należy się zbytnio bać życia. Przecież żaden z nas nie wyjdzie z niego żywy.
Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, ale przez to, czym dzieli się z innymi.
Nie jesteśmy na tej ziemi, aby poddać się światu, ale przeciwnie, aby go dostosować do nas. Indywidualność jest święta. Boskość życia tkwi w naszych własnych sercach.
Sztuka życia polega na tym, aby umieć cieszyć się z życia i pomagać innym szczęściem. To ciężka praca, ale co ważne, to nie jest nudne
