Poznajemy prawdziwe oblicze człowieka dopiero wówczas, kiedy nie jestemy mu już na nic potrzebni. Wtedy dopiero wyłania się prawdziwy charakter.
Człowiek, który nie potrafi pokochać sąsiada, którego zna, nie zdoła pokochać Boga, którego nie zna. Miłość do drugiego człowieka jest drogą do prawdy. Bez miłości prawda jest nieosiągalna.
Nie sądzę, że sięgamy teraz po kosmiczne przestrzenie po to tylko, by odkrywać nowe zasoby. Ja sądzę, że zbieramy fundusze, tworzymy nowe technologie, zmieniamy naszą cywilizację od podstaw, żeby zrozumieć, co to jest człowiek. Żeby zrozumieć, co oznacza to, być człowiekiem.
Powiedziałem 'nie' raz, powiedziałem 'nie' drugi raz, w odpowiedzi usłyszałem: 'Jesteś uparty jak osioł'. Odpowiedziałem na to: 'Nie, jestem uparty, bo wierzę w człowieka i jego niezależność'.
Świat bez człowieka byłby piękny, ale byłby światem. Człowiek tragicznie zamienia go w naturę. Czytelnik wie, o co chodzi.
Każda osoba, którą spotykamy w życiu, jest niewyobrażalnym cudem indywidualnej kreatywności. Teraz spojrzyj na siebie przez pryzmat tej afirmacji.
Sztuka to nie rzemiosło. Ten, kto z talentu swojego uczynił rzemiosło, ten sam ma tylko talent, ale nie jest to artysta. Sztuka wymaga charakteru.
Człowiek, który traci godność, nawet gdyby posiadł wszelkie inne dobra, jest biedny. Ale człowiek ubogi, który posiada godność, jest bogaty.
Wielką sztuką jest umieć zrozumieć, co ktoś próbuje nam powiedzieć. Czy to przez słowa, czy przez milczenie. W drugim przypadku jest to trudniejsze, ale tym bardziej satysfakcjonujące.
Człowiek, którego cechami są wytrwałość, cierpliwość, empatia i miłość, przynosi na świat harmonię i piękno. Aby to osiągnąć, musi jednak najpierw pokonać swoje własne lęki i niszczące myśli.
