Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, ale przez to, czym dzieli się z innymi.
Wąska droga charakteru prowadzi nas do wielkoprzestrzennego świata duszy, miłości, szczęścia, godności i prawdy, które stanowią kwintesencję życia.
Musimy być zmianą, którą chcemy zobaczyć w świecie. Więc rozmawiaj z mądrością, kiedy jesteśmy gniewni. Trzymaj rękę serca, kiedy się boisz. Przytul kogoś, kiedy jesteś szczęśliwy. Bądź zmianą, której pragniesz. Bądź hojny, gdy jesteś bogaty. Bądź mądry, gdy jesteś mądry. Bądź miłosierny, gdy jesteś silny. Bądź kochający, gdy jesteś łaskawy.
Nie od dziś wiadomo, że człowiek staje się tym, na co patrzy, em nad czym się zastanawia, czym żyje. Również zachowuje się zgodnie z tym, jak rozumie siebie, jak rozumie swoje powołanie, swoją misję w historii, swoje miejsce wśród innych ludzi.
Nie na złość nam Bóg daje trudności, być może chce przez to, sprawdzić naszą miłość do innych ludzi, a przede wszystkim do Niego samego.
Wiele razy miałem okazję spotkać osoby, które nie mają nic wspólnego z uczciwością, prawdą czy sprawiedliwością. Są to osoby, które żyją tylko dla siebie, dla swojego egoizmu i niszczą wszystko wokół. Nie potrafią zrozumieć, że życie to współpraca, a nie konfrontacja.
Najważniejszym wyborem, który człowiek może zrobić, jest wybór między tym, czy jest to, czego doświadcza, czy jest tym, kto doświadcza.
Cierpienie jest fundamentem wszystkiego. Pierwszym krokiem ku zrozumieniu jest cierpienie. I kiedy już człowiek zrozumie co to cierpienie, zaczyna rozumieć samego siebie.
Dawniej myślałem, że to znaczy być człowiekiem, że to człowiek jest pomiędzy niebem a ziemią. Dzisiaj wiem, że nie prawda. Człowiek jest nie tylko pomiędzy niebem i ziemią, ale wyżej niż niebo i głębiej niż ziemia.
Nie można się bać, że ktoś Cię nie zrozumie. Ważne, że jesteś prawdziwy wobec siebie. To właściwe, żeby zachować własny styl, nawet jeśli inni Cię nie zrozumieją.
