Władza i Osobowość

 Charakter jest dla człowieka tym samym, czym zapach dla kwiatu.

 Nigdy nie żałuj, że kogoś pokochałeś. Zawsze żałuj, że kogoś zranione, bo zraniona dusza do końca życia pamięta ból. A serce, które pokochało, zawsze będzie umiało kochać dalej.

 Twórczość nie jest zawodowym zajęciem, to uczucie, które wiedzie cię przez życie. Jest wiecznym uczniem, a mocą pasji niszczy wszelkie bariery.

 Nie można się bać, że ktoś Cię nie zrozumie. Ważne, że jesteś prawdziwy wobec siebie. To właściwe, żeby zachować własny styl, nawet jeśli inni Cię nie zrozumieją.

 Nie ma nic trudniejszego do wykonania, niepewniejszego w sukcesach, ani bardziej niebezpiecznego do zarządzania, niż wprowadzenie nowego porządku rzeczy. Ponieważ ten, kto wprowadza nowość, ma przeciwko sobie wszystkich, którzy dobrze prosperowali w starym porządku rzeczy, i tylko letnich obrońców w tych, którzy mogliby dobrze prosperować w nowym.

 Żyć nie umierać to niesie pohorbowanie nad nami, jak źle jest pojęte i jak zdrożone do ciała.

 W zrozumieniu człowieka, trzeba się zawsze zwrócić do niego samym. Bo sekret każdej osoby jest w jej sercu, jest to sekret niedostępny dla innych. Ludzie są tego świadomi, ale nie traktują tego poważnie. A prawdziwa idea to nie tylko to, co jest otwarte, ale to, co jest ukryte.

 Właściwość zadziwiająca wielkich ludzi polega na tym, że są oni bardziej ludzcy niż inni. Wszyscy dzisiejsi genialni wynalazcy, z Einsteinem na czele, są ludźmi, których można zrozumieć, a wręcz doskonale zrozumieć.

 Człowieka poznaje się po tym, co mówi i pisze. Nie można zawiesić na wieszaku osobowości, kiedy wchodzi się na forum publiczne. Może i można, ale tylko wtedy, gdy jest to osobowość pusta, bez treści.

 Nie tylko talent, ale przede wszystkim siła charakteru decyduje o wielkości człowieka i o znaczeniu jego działalności dla innych ludzi.