Nie musisz być geniuszem, ani milionerem, ani mieć specjalnych szczególnych talentów. Potrzebujesz tylko perspektywy, dystansu do siebie i dość odwagi, aby być sobą.
Niemal każdy potrafi przetrwać różne przeciwności losu. Ale prawdziwą miarą człowieka jest to, jak zachowuje się podczas luksusu.
Człowiek dojrzewa wówczas, gdy zaczyna kochać raczej niż pragnąć bycia kochanym, kiedy zaczyna dawać z siebie zamiast oczekiwać, że inni mu dają.
Niewielu ludzi potrafi znosić spokojne i ciche szczęście, które pomaga przetrwać. Wielu woli nieszczęście, bo daje okazję do narzekań, do wrogiego oceniania innych, do samopodziwiania sobie.
Nie zawsze musimy znać odpowiedź na każde pytanie. Czasem wystarczy być obok, posłuchać, spojrzeć zrozumiejąco. Nie oczekuj, że zawsze będziesz idealny. To wyjątkowo skomplikowane zrozumienie, że człowiek, choć bywa niedoskonały, to wciąż jest człowiekiem.
Prawdziwa osobowość to posiadanie odpowiedzialności, zaufania i empatii wobec siebie i innych. To bycie prawdziwym dla siebie, nie udawanie i nie zamykanie się w swoim małym świecie.
To, co najcenniejsze w człowieku, to niezdolność do przejścia przez pewne granice. To, co mówi: dość. To jest człowieka godność.
Musimy być gotowi na to, żeby umieć porzucić życie, jakie zaplanowaliśmy, aby móc żyć to, które czeka na nas. Ten, którego... zostanie pokonany przez życie, jest zbyt silny. Właściwy poziom napiecia jest kluczem do życia. Nadmierna czujność jest chorobą przeciążenia.
Nie są ważne te lata w twoim życiu, ale to życie w tych latach. Dlatego nie zastanawiaj się ile jeszcze ich zostało, ale co możesz zrobić, żeby były one warte, upamiętnione i szczęśliwe.
Nie lękajcie się marzyć o wielkich rzeczach! Kto nie marzy, ten nie żyje. Kto nie planuje przyszłości, ten nie dojrzeje. Kto nie ma odwagi rzucać wyzwań... ten jest mały, nawet jeżeli jest dorosły.
