Pracuj najszybciej jak możesz. Praca jest synergią siły i sprytu. Spryt to zdolność do myślenia, ale myślenie to tylko połowa roboty. Drugą połową jest siła, a siła przychodzi z szybkością.
Praca, która cieszy, jest jak gra; każde zajęcie, w którym można się wykazać, przemienia trud w radość, niewolę w wolność.
Praca nie jest karą, lecz nagrodą i mocą. Praca nie jest nielubianym obowiązkiem, lecz drogą do miłości. Praca jest rzeczywistą ścieżką do najszlachetniejszej, najpierwotniejszej formy zadośćuczynienia - stworzenia.
Przyjdź do świata, korzystaj z tego co w nim najlepsze. Daj wszystko od siebie, uczynki, myśli, ciche dni, inspirację, zrozumienie człowieka. Nie ociągaj się, nie tylko popychaj masy, ale i kształtuj je. Nie bądź maszyną, bądź człowiekiem. Nie bądź niezniszczalny, bądź niezastąpiony. Praca jest najważniejsza. To ona sprawia, że żyjemy, zamiast istnieć. To praca tworzy istotę człowieka. Kto nie pracuje, ten traci sens życia.
Zawsze sądziłem, że praca to nie tylko konieczność zarobkowania, ale i pewna moralność, sens, cel. Życie bez pracy mi się wydaje płą tanim. Podobnie zresztą i praca, która nie sprawia przyjemności.
Znajdź coś, co kochasz robić, a nigdy więcej nie będziesz musiał pracować. To jest prawdziwa pasja, która nie tylko napełnia, ale też inspiruje.
Praca nie uśmierca. Niepracowanie uśmierca. Kiedy nagle zostajemy pociągnięci na bok i nie mamy złudzenia, że robimy coś strasznie ważnego – bardzo szybko stajemy się starymi, spróchniałymi i śmiertelnymi. Praca to sekwencja. Praca to rytm.
Kiedy kochasz to co robisz, nie jesteś nazywany pracującym. Jestem bardzo szczęśliwy, mogąc robić co kocham.
Praca nie powinna być przeciwna wypoczynkowi, nie powinna być karami – praca powinna być przyjemnością, powinna dawać człowiekowi poczucie spełnienia.
Praca bez pasji jest jak jedzenie bez smaku. Człowiek musi robić to co kocha, a nie to co musi. Dopiero wtedy praca staje się przyjemnością, a nie obowiązkiem, i przynosi prawdziwą satysfakcję.
