Praca prawdopodobnie zapełni połowę twojego życia, więc najlepiej jest, gdy jesteś naprawdę zadowolony z tego, co robisz. A jedynym sposobem na zadowolenie z tego, co robisz, jest uwielbianie tego, co robisz.
Nigdy nie bój się inwestować w siebie, to zawsze się opłaca. Ucz się, rozwijaj i pracuj. Nie zapominaj jednak, że praca powinna być twoją pasją. Jeżeli cię nie pasjonuje, wkrótce przestaniesz się rozwijać.
Praca to miłość uczyniona widoczną. A jeśli nie możesz pracować z miłością, lecz tylko z niechęcią, lepiej byłoby, gdybyś opuścił swoją pracę i usiadł u bram świątyni i prosił o jałmużnę od tych, którzy pracują z radością.
Twoja praca stanie się lekka, kiedy przestaniesz o niej myśleć jako o obowiązku i zaczniesz myśleć o niej jako o szansie na wyrażenie siebie.
Praca to największa, najważniejsza i najtrwalsza część naszego życia, a szczęście zależy od zadowolenia, które nam daje. Praca jest najważniejszym narzędziem kształcenia charakteru.
Praca nie uśmierca. Niepracowanie uśmierca. Kiedy nagle zostajemy pociągnięci na bok i nie mamy złudzenia, że robimy coś strasznie ważnego – bardzo szybko stajemy się starymi, spróchniałymi i śmiertelnymi. Praca to sekwencja. Praca to rytm.
Sukces to nie klucz do szczęścia. Szczęście to klucz do sukcesu. Jeżeli kochasz to, co robisz, odniesiesz sukces.
Wybierz pracę, którą kochasz, a nie będziesz musiał pracować ani jeden dzień w swoim życiu.
Twoja praca będzie stanowić znaczną część twojego życia, a jedyny sposób na prawdziwe zadowolenie z nauki, jest zrobienie tego, co uważasz za wielką pracę. A jedynym sposobem na zrobienie wielkiej pracy jest kochanie tego, co robisz.
Praca stanowi o duchu człowieka. Przez harówkę człowiek dowiaduje się, co znaczy być człowiekiem. Przecież tylko poprzez pracę, poprzez rozwijanie naszych talentów i umiejętności, stajemy się w pełni sobą.
